Katastroficznie nie katastroficzna
Jestem jedną z tych osób, która lubi wracać do już raz przeczytanych książek. Bo lubię powroty, do dobrze znanych postaci i sytuacji, do emocji i wrażeń. O „Pięknej katastrofie” już wam pisałam, ale parę dni…
Jestem jedną z tych osób, która lubi wracać do już raz przeczytanych książek. Bo lubię powroty, do dobrze znanych postaci i sytuacji, do emocji i wrażeń. O „Pięknej katastrofie” już wam pisałam, ale parę dni…
„– Wyspy oceanu zewnętrznego nie pojęły jeszcze największej z prawd – że życie ludzkie, życie jednej duszy jest życiem całego społeczeństwa. Jako takie jest najwartościowszym, co ludzkość posiada. Należy chronić każde życie, bo jedna dusza…
„Książka to nie tylko literatura. To sztuka, przyjemność. To też biznes. Wyjawianie prawdy. Nieśmiertelność historii i tych, którzy ją stworzyli”. [1] Każdy pisarz pragnie by jego książka uzyskała miano bestsellera, by o niej mówiono i…
(…) dom, w którym dorastałam, jest niczym innym jak sceną. Teatr kłamstw. Może i był zbudowany z drewna i cegieł, lecz wszystko inne było w nim nieprawdziwe. [1] Otoczona tajemnicami, kłamstwami i niedomówieniami, obciążona nagłym…
„Umarli mogą mówić jedynie ustami tych, którzy nadal żyją, i za pośrednictwem pozostawionych po sobie śladów”*. Mówi się, że pieniądze to rzecz nabyta, dzisiaj się je ma, jutro może ich nie być. Przeciętny człowiek jest…
„Jeśli ktoś staje się dla nas ważny, jeśli dopuszczamy go zbyt blisko, jesteśmy bezbronni wobec bólu, jaki może nam zadać”.[1] Tak, zemsta bywa słodka, zwłaszcza ta wykonana na zimno, dobrze przemyślana, by zabolała najmocniej jak…
„Jak głoszą litery z kamienia, Wyrocznia jej los odmienia: Ta Druga zasiądzie na tronie, By w zdrady zanurzyć się tonie. Dwie z życia złożone ofiary Bez grzechu, bez winy, bez kary. By zbudzić Dziewiątą z…
„A co, jeśli zaryzykuję i wszystko się rozpadnie? Jeśli znów komuś zaufam, a on mnie czegoś pozbawi? Wiele mi nie brakuje, aby w środku mnie zapanowała pustka”.* Są czasem rany i wydarzenia, których nic nie…
„Przytul ją w moim imieniu. Przytul mocno. Nie pozwól, żeby była samotna. Nie pozwól jej cierpieć. Proszę”.[1] Z twórczością Abbi Glines mam już tak, że wystarczy mi same jej nazwisko na okładce, nie muszę czytać…
„Bo wie ciocia, mężczyzna jest jak bank. Musi zarabiać, i tyle. Będziemy sobie razem mieszkać, co rano pic kakao i jeść kluski z jagodami”. [1] Trylogia Malownicze Magdaleny Kordel zdobyła moje serce szturmem więc oczywistym…