Każdy ma jakieś umiejętności, którymi się wyróżnia i to, co robi, nie jest zbytnio trudne. Dobrze, gdy lubimy swoje zajęcie i przynosi ono nam radość. A nie ma nic lepszego niż pomaganie innym, szczególnie zwierzętom. Tym zwykłym, jak i magicznym istotom. Wszak każdy zasługuje na właściwą opiekę.

Zarys fabuły

Przed Enolą kolejne wyzwania. Tym razem na jej drodze stanie wilkołak oraz gryf. Niels to nastoletni wilkołak, któremu coraz trudniej panować nad swoją wilczą naturą, w dodatku cały czas na coś czeka, ale tego nie rozumie. Odpycha nawet Enole, ale pani weterynarz się nie poddaje. Prawda dla nich obu będzie zaskakująca. Drugi pacjent Enoli to gryf pracujący w cyrku. Dziewczynce w ogóle się to nie podoba, bo jego miejsce jest na wolności wśród swoich. Zrobi wszystko, by gryf powrócił do swojego naturalnego środowiska.

To już trzeci tom przygód o tej niezwykłej dziewczynce i muszę przyznać, że z każdą częścią jest coraz lepiej. Enola i niezwykłe zwierzęta. Tom 3 kolejne dwie historie, które znowu zbyt szybko się kończą, bo mogłabym bez końca przebywać u boku Enoli oraz Manekiego.

Słów kilka o szacie graficznej

Już poprzednio przyznałam, że ta seria kupiła mnie przede wszystkim warstwą ilustracyjną. To, co tworzy Lucile Thibaudier, jest niesamowite. Trudno mi się oderwać od jej prac. Tworzą niesamowity klimat i na równi z tekstem wzbudzają przeróżne emocje. Artystka rewelacyjnie bawi się kreską, kolorami, światło cieniem i dba o każdy detal. Do tego całość ubiera w kolory, ruch oraz emocje. Momenty z kotem są mistrzowskie.

Moje wrażenia

Joris Chamblain ma talent do snucia opowieści i przykuwania uwagi młodego (dorosłego też) czytelnika. Jego opowieści z tej serii są pełne magicznych istot, którym potrzebna jest pomoc. Scenarzysta na ich przykładzie pokazuje, jak ważna jest pomoc oraz fakt, że każdy na nią zasługuje. Enola i niezwykłe zwierzęta. Tom 3 porusza temat potrzeby bycia w grupie i zrozumienia samego siebie. Mówi też o tym, że zasługujemy na wolność i robienie tego, co chcemy, a nie co nakazują inni. To też piękny przykład miłości do zwierząt, wiem, że wspominam o tym cały czas, ale to jest naprawdę ważne. Obie historie są pełne emocji i zaskakujących momentów, tym razem nie tylko czytelnicy się czegoś uczą, ale i sama Enola.

Na zakończenie

Nie dziwi mnie już fakt, że kolejny tom zdobył moje serducho. Enola i niezwykłe zwierzęta. Tom 3 od pierwszych kadrów zdobyła moja całkowitą uwagę, jestem zachwycona ilustracjami, historiami, Enolą, no i oczywiście Manekim. Ten kot zdobył szturmem moje serce, uwielbiam jego miny i humor. Zeszyt ten trzyma poziom poprzednich, bywa zabawnie, niebezpiecznie, a nawet tajemniczo i wzruszająco. Podoba mi się, że w tak lekkim stylu mówi się tyle o opiece nad zwierzętami oraz innych ważnych wartościach.

Ten zeszyt można czytać bez znajomości poprzednich, ale po co odbierać sobie tyle radości z poznawania przygód bohaterów i poznawania magicznych istot? Polecam, nie tylko Enola i niezwykłe zwierzęta. Tom 3, ale wszystkie części, to jedna z lepszych serii komiksowych dla dzieci. Przepięknie wydana, a do tego bawi i uczy.

Scenariusz: Joris Chamblain
Rysunki: Lucile Thibaudier
Tłumaczenie: Maria Mosiewicz
Tytuł: Enola i niezwykłe zwierzęta. Tom 3
Tytuł oryginału: Enola et les animaux extraordinaires. Volume 3
Wydawnictwo: Egmont
Wydanie: I
Data wydania: 2022-09-07
Kategoria: fantasy
ISBN: 9788328150478
Liczba stron: 68

Enola i niezwykłe zwierzęta
Tom 1 | Tom 2 | Tom 3