Chwile są ulotne
„Bo wiem jak chwila może przeminąć - jak bardzo człowiek chce coś komuś powiedzieć albo coś zrobić, ale coś się wydarza, i już się nie uda, i potem ma się ochotę wybuchnąć, bo się tego…
„Bo wiem jak chwila może przeminąć - jak bardzo człowiek chce coś komuś powiedzieć albo coś zrobić, ale coś się wydarza, i już się nie uda, i potem ma się ochotę wybuchnąć, bo się tego…
„Być może patrząc na cierpienie kogoś, kogo się kocha, człowiek uczy się więcej, niż gdyby sam cierpiał.”* Chociaż twoja rodzina jest biedna i ledwie wiąże koniec z końcem, mieszkacie w zamku. Miejscu zimnym…
„- (…)A szczęście jest tam, gdzie je widzimy. To naturalne, że naszym uczuciom towarzyszy strach. Czujemy go, gdy kochamy, nienawidzimy, gdy cierpimy i gdy się cieszymy. Nie da się od niego uciec, dlatego trzeba…
„Bart zaczął mnie już naprawdę denerwować. Przerażał mnie. Żyć z nim to tak, jakby mieszkać pod jednym dachem z Jekyllem i Hyde’em.”* Konsekwencje tego co robimy najczęściej dotykają tylko nas, ale bywa, że…
„Krótko mówiąc, nie wyraziłam zainteresowania, bo ten typ nie robi mi na macicę.”* Wżyciu bywa różnie i czasem jest dobrze, a czasem źle. Gdy jest dobrze nie myślimy o tym co może zdarzyć…
„Zjawiamy się na ziemi, żeby doświadczyć tego, co niesie życie, i nauczyć się być istotami pełnymi współczucia i miłości. Często dokonujemy wyborów, które wywierają wpływ nie tylko na naszą przyszłość"** Życie nie zawsze…
„Każda opowieść, nawet ta prawdziwa, ma swój koniec. Wymyślone historie mają swoje konkretne zakończenia, ale najzabawniejsze w literaturze faktu jest to, że życie biegnie dalej i podróż trwa nadal.”* Dzieci wbrew pozorom to…
„- Kocham cię, Dylanie. - Ja też cię kocham. - Jesteś cudownym człowiekiem. - Wiem o tym. - I bardzo skromnym… - Jaki sens ma fałszywa skromność?”* Traumatyczne przeżycia pozostają w człowieku na zawsze.…
„Nie wiem, czy to w ogóle możliwe, aby uchwycić moment, w którym rozpoczyna się miłość. Nie jakieś tam zakochanie, ale miłość. Zakochanie jest mimo wszystko tylko rozjątrzeniem siebie, trudną do opanowania, natarczywie natrętną obsesją…
„Pierogi znane są w Polsce prawdopodobnie już od XIII w. Sprowadzone zostały przypuszczalnie z Dalekiego Wschodu poprzez Ruś. Podobno biskup Jacek Odrowąż zachwycił się ich smakiem podczas bytności w Kijowie i dzięki niemu zagościły…