W poszukiwaniu siebie samej

„Życie jest
drogą. Kiedy postawimy krok i popatrzymy pod nogi, zobaczymy uciekające płytki
chodnikowe, które zostawiamy za sobą. Kiedy uniesiemy głowę ku górze,
zobaczymy, jak obłoki płyną po niebie, kiedy spojrzymy w bok, zdamy sobie
sprawę, że wszystko wokół nas się przemieszcza, jest w ciągłym ruchu: ludzie,
samochody, nawet domy, które mijamy, gdzieś uciekają…”.*
Jeśli chodzi
o twórczość Gabrieli Gargas, to jestem jej już na tyle pewna, że wystarczy mi
samo nazwisko, by sięgnąć po daną pozycję. Właśnie zakończyłam czytać najnowszą
książkę powieściopisarki i ponownie jestem pod ogromnym wrażeniem tego, jak z
pozornie zwykłych sytuacji potrafi stworzyć coś tak rewelacyjnego.
Alicja,
samotna matka po raz kolejny traci pracę, po tym jak przez zaniedbanie lekarza
umiera jej mąż nie radzi sobie za dobrze, żyje wspomnieniami i chęcią zemsty.
Matylda uważa, że po tym co zrobiła nie ma prawa być szczęśliwa, trwa z dnia na
dzień pogrążona w bólu odtrącając wszystkich od siebie. Ewa ma Pawła, a raczej
miała, bo ich związek właśnie się rozpada. Jej pretensje, jego ciągła praca,
brak rozmów sprawia, że oddalają się od siebie. Antonina to starsza kobieta ze
sporym życiowym bagażem, obecnie wychowuje wnuczkę i marzy, by jeszcze raz
zobaczyć się z wieloletnią przyjaciółką. Majka będąca u progu dorosłości,
trochę pogubiona i zagniewana, pragnąca wyrwać się z małej miejscowości. Pięć
kobiet, pięć historii, jeden samochód i wspólna droga przed siebie…
„Dobro do
nas wraca każdego dnia: w czyimś uśmiechu, w ciepłym słowie, w promykach
porannego słońca. Dobro to czyjaś dłoń wyciągnięta do nas w potrzebie,
serdeczny uścisk i poklepanie po plecach, kiedy życie wydaje się
beznadziejne”.**
Pierwsze co
zawsze rzuca mi się w każdej nowej publikacji, jaka wyszła spod pióra Gargaś,
to fakt, że jej historie mogło napisać życie i chociaż nie są czymś nowym na
rynku wydawniczym, posiadają w sobie „coś”, co nie pozwala się od nich oderwać.
Zmuszona jestem się powtórzyć, ale autorka pisząc o życiu zwykłych ludzi, robi
to prostym lecz pięknym językiem. Między dialogi, przemyślenia, a nawet opisy zabawnych
sytuacji wplata prawdy życiowe, które w trakcie czytania uderzają w czytelnika
i skłaniają do przemyślenia wielu spraw na nowo, spojrzenia na swoje życie  z innej perspektywy. I wraz z bohaterami można
przeżywać zmiany w nich zachodzące. „Droga do domu” to przemyślana i
dopracowana w każdym najmniejszym calu historia kilku kobiet, powieść jest
wielowątkowa, ale bez problemu można odnaleźć się wśród wydarzeń i wszystkich
bohaterów. Nie można też narzekać na brak wydarzeń, akcja toczy się wartko i
momentami nawet zaskakująco.
Pomimo tego,
że w powieści występuje duża ilość bohaterów Gargaś bez problemu poradziła
sobie z ich kreacją. Każda postać, to zupełnie inna osobowość, inne myśli,
przeżycia, różne zachowania, poglądy, zupełnie odmienne charaktery. Naprawdę w
całej powieści nie spotkałam dwóch takich samych osób, wszystkie kobiety wiele
przeszły i chociaż były to różne problemy, autorka nie kategoryzuje je na mniej
lub bardziej ważne, tylko pokazuje, że dla osoby zainteresowanej jego zmartwienia
i troski są tak samo trudne, jak dla innych ich problemy. Podobało mi się, że  pomimo tylu różnic, zarówno wiekowych jak i całej
reszty, kobiety powiązała silna więź przyjaźni. Powieściopisarka umiejętnie i z
wyczuciem przedstawia to jak bohaterki zmieniają się w trakcie podróży, godzą
się z tym co było i… próbują żyć dalej. Nie sprawia jednak, że wszystko nagle
się układa, na to trzeba czasu.
„- Nie
odnajdziesz szczęścia gdzieś na zewnątrz, dopóki nie znajdziesz go w sobie
(…)”***
Powiedzieć,
że jestem zachwycona tą powieścią to doprawdy za mało, ona mnie zachwyciła,
skradła duży kawałek serca i bezlitośnie sobie nim teraz zarządza, a ja cały
czas na nowo przeżywam te wszystkie emocje towarzyszące mi przy czytaniu. Już
od pierwszych stron dałam porwać się w wir wydarzeń i z zapartym tchem
śledziłam losy bohaterów, kibicując im przy tym, by wszystko jakoś się ułożyło.
Zżyłam się z nimi, wzruszałam, śmiałam się, cierpiałam, rozmyślałam, chłonęłam
całą sobą i po raz pierwszy nie pochłonęłam książki naraz tylko sobie ją
dawkowałam, by móc obcować z nią jak najdłużej. Gabriela Gargaś pisze językiem
lekkim i dzięki temu czyta się szybko oraz przyjemnie, ale zaakcentować muszę,
że to powieść z przesłaniem, które każdy musi sam wyczytać. Kolejna rewelacyjna
powieść w dorobku autorki pokazująca jak mocno poruszające mogą być książki o
zwykłym życiu, zwykłych ludzi.
„Drogę do
domu” polecam fanom twórczości Gabrieli Gargaś, powieści obyczajowych,
niezwykle życiowych, przesiąkniętych realizmem i zwykłą prozą życia. Książka
opisana pięknie, z wyczuciem i zawiera w sobie mnóstwo mądrości oraz całą gamę
emocji. Z całego serca zachęcam do przeczytania, zapewniam, że nie pożałujecie.
„- I
pamiętaj, nie ma z życia powtórki”.****
*G. Gargas, „Droga do domu”, s.24
**Tamże., s. 44
***Tamże., s. 230
****Tamże., s. 238
Autor: Gabriela
Gargaś
Tytuł: Droga do
domu
Wydawnictwo: Filia
Rok wydania: 22 kwietnia
2015
Liczba stron: 424
Wyzwania: Polacy nie gęsi III
Czytam
Opasłe Tomiska 
Okładkowe Love
Tagi: , , , , , , , , , , ,

Ten post ma 39 komentarzy

    1. Irena Bujak

      28 kw. 2015 Odpowiedz

      Koniecznie, naprawdę warto zapoznać się z jej książkami 😉

  2. Antykwariat z ciekawą książką

    28 kw. 2015 Odpowiedz

    Ooo nieee, a miałam zrezygnować z tej książki, bo całe stosy na mnie czekaja. Ale po tych wszystkich Twoich zachwytac, nie dam rady, muszę przeczytać,posmakować, a w końcu i pewnie zakochać się w tej historii :)))

    2. Irena Bujak

      28 kw. 2015 Odpowiedz

      No ja nie wiem dziewczyny jak to zrobicie, ale musicie zapoznać się z tą historią, koniecznie! 😉

  3. Dominika Br

    28 kw. 2015 Odpowiedz

    Miałam okazję czytać tylko "Jutra może nie być" tej Autorki, ale po tę książkę z pewnością sięgnę 🙂

    1. Irena Bujak

      28 kw. 2015 Odpowiedz

      Zachęcam, jeśli podobało ci się "Jutra może nie być", to i ta ci się spodoba 😉

  5. Renata Sz.

    28 kw. 2015 Odpowiedz

    U mnie jest podobnie z książkami Gargaś, kupuję je w ciemno 🙂 Jeszcze nie zdarzyło się, żebym zawiodła się na którejś z historii, bo mimo swojej zwyczajności, o której wspominasz, mają to "coś" 🙂

    1. Irena Bujak

      28 kw. 2015 Odpowiedz

      Czyli nie jestem w tym odosobniona 😉 Gargaś zdobyła moje serce szturmem i nie prędko mi je chyba odda. 😉

    2. Renata Sz.

      28 kw. 2015 Odpowiedz

      Nie, nie jesteś osamotniona, ze mną jest identycznie, chociaż nie powiem, że nie patrzę na czytane historie krytycznie.

    3. Irena Bujak

      29 kw. 2015 Odpowiedz

      Rozumiem, też czasami tak mam. Chociaż nie w przypadku Gargaś – przynajmniej na chwilę obecną 😉

  7. fanksiazek

    28 kw. 2015 Odpowiedz

    Życie to rzeka i czasami trzeba płynąć pod prąd, a czasami z prądem. Myślę, że ciekawa lektura

  8. monalisap

    28 kw. 2015 Odpowiedz

    Muszę poszukać, jeszcze nie czytałam nic pióra pisarki, a widzę, że warto.

    1. Irena Bujak

      28 kw. 2015 Odpowiedz

      Oczywiście, że warto 😉 Już na początku pisała rewelacyjnie, a teraz z każdą nową powieścią jest tylko lepiej 😉

  9. Lustro Rzeczywistosci

    28 kw. 2015 Odpowiedz

    W prozie Gargaś złości mnie to naszpikowana postaciami, ale skoro tak Ci się podobało musze się skusić. Ach Irenko. .. ☺

    1. Irena Bujak

      28 kw. 2015 Odpowiedz

      Za dużo ich i się gubisz? 😉
      Mimo wszystko będę ci ja polecać ;P

    2. Lustro Rzeczywistosci

      5 maja 2015 Odpowiedz

      Nie, po prostu wolę klasyczną powieść, z dwójką głównych bohaterów. A zbytnie zagęszczenie mnie jakoś drażni. Tylko u Witkiewicz przymykam na to oko 😉

  10. Kasiek

    28 kw. 2015 Odpowiedz

    na razie czytałam tylko jedną ksiażkę Gargaś – bardzo mi się podobała… drugą mam na półce – mam nadzieję, że ta też do mnie trafi

  11. Poetka A

    28 kw. 2015 Odpowiedz

    Nie znam tej autorki, ani tej książki, więc muszę nadrobić zaległości. 😉

  13. Magda Saska-Radwan

    28 kw. 2015 Odpowiedz

    Po tej recenzji mam taki apetyt na tę książkę, że aż mi ślinka cieknie 😛 dokładnie wpasowuje się w moje gusta 🙂

  14. Sylwuch

    28 kw. 2015 Odpowiedz

    Nie mogę nazwać się jeszcze fanką twórczości Gargaś, bo nie miałam przyjemności przeczytać żadnej jej powieści, ale jeśli nadrobię zaległości, to podejrzewam, że jej historie przypadną mi do gustu. 🙂

  16. Natalia_Lena

    29 kw. 2015 Odpowiedz

    "Ić" i nie wracaj 😛 Nie znam twórczości Gargaś, ale do Drogi do domu mnie ciągnie. A miałam poskromić wydatki książkowe… 🙂

    1. Irena Bujak

      29 kw. 2015 Odpowiedz

      Ach, rozumiem, że jesteś mi wdzięczna, że wodzę cię na pokuszenie? 😀

  17. Chabrowa

    30 kw. 2015 Odpowiedz

    Bardzo lubię takie ciepłe opowieści, w których odnajdę mnóstwo emocji 🙂

  18. Słodka Karolina

    1 maja 2015 Odpowiedz

    Oj narobiłaś mi apetytu na tą powieść. Co prawda nie czytałam żadnej powieści tej autorki ale wydaję się ta powieść bardzo ciekawa 😉

  19. Le Sherry

    3 maja 2015 Odpowiedz

    Krzywdzisz moje serce każdym słowem tej recenzji. Nie będę kłamać – liczyłam, że w tej recenzji pojawi się masa krytyki, żeby moje sumienie się uspokoiło i żebym mogła sobie pogratulować zapobiegliwości w postaci awersji do polskich pisarzy. Ale chyba w głębi duszy wiedziałam, że posypią się zachwyty… i dlatego jestem skrzywdzona. 😀 Jeszcze trochę i rzucę wszystko, tylko po to by zaryzykować z piórem jakiejś polskiej pisarki. 🙁
    Pozdrawiam,
    Sherry

Dodaj komentarz

Close Menu