Przebudź się
„- Czasami człowiek musi się wybudzić ze snu, który śni od lat.”* W życiu czasem bywa tak, że los nie szczędzi człowieka. Sprawia, że traci się wszystko, co najważniejsze. Wtedy pozostaje wegetowanie, trwanie…
„- Czasami człowiek musi się wybudzić ze snu, który śni od lat.”* W życiu czasem bywa tak, że los nie szczędzi człowieka. Sprawia, że traci się wszystko, co najważniejsze. Wtedy pozostaje wegetowanie, trwanie…
„(…)gdyby całe to zło od Edwarda zwaliło się na mnie za jednym zamachem, nie wytrzymałabym takiego udręczenia. Żaden człowiek, żadne zwierzę by tego nie zniosło. Popełniłabym samobójstwo, zabiła jego lub siebie. Dlaczego tak się…
,,Kocham Cię, zawsze będę cię kochać, teraz i zawsze”* Jesteś kochającą żoną i matką, nie wyobrażasz sobie życia bez swojej rodziny i oni zapewne bez ciebie również. Los jednak postanawia z was zadrwić…
Rok temu było mi dane czytać pierwsze wydanie „Wiosny w Różanach", ale do dziś pamiętam emocje jakie we mnie wzbudziła. Gdy niedawno dowiedziałam się o wznowieniu serii oraz wydaniu dalszych części, byłam bardzo tym…
„Ludzie są tacy łatwopalni. Płoną i gasną, zanim słońce zdąży się schować za chmurami. Po co to wszystko? Jesteśmy tylko maleńkim płomykiem w wieczności. Czy nie lepiej płonąć jasnym blaskiem i pod koniec dnia…
„(…) przeznaczenie przychodzi niczym huragan, który przynosi zarówno rzeczy dobre, jak i złe, a zadaniem człowieka jest poradzić sobie z tym, co przywiał mu w ręce.”* Bywa czasem, że umysł wypiera z pamięci…
„Czy liczyło się coś więcej niż szczęście dziecka?”* Niektóre dzieci mają w sobie niesamowitą siłę, mądrość, której może pozazdrościć niejeden dorosły oraz pogodę ducha, która przetrwa najgorsze momenty. Dzięki temu gdy muszą przedwcześnie…
„Żeby miłością żyć, to siłę trzeba mieć.”** Gdy w życiu człowieka zdarza się tragedia, która odbiera mu chęć istnienia potrzebny jest czas. Czas by uleczyć rany i zacząć żyć na nowo, czas by…
„(...) nie wiem jak inni bezdomni (...) ja po prostu chciałam, by mną gardzono. Za to, co zrobiłam. Zasłużyłam na pogardę. Na nienawiść. I chciałam ją otrzymywać. Rozumiesz kocie? Potrzebowałam kary. Karałam się więc."*…
„(…)- Nie bój się śmierci - powiedziała cicho, nieporuszona łzami, które popłynęły mi po policzkach. - To jak przesiadka z jednego tramwaju w drugi. Jesteśmy tylko wyspą, a obok znajduje się cały wielki kontynent!…