„Nie naprawia mnie, nie uzdrawia, ale
sprawia, że życie jest warte istnienia”.*
sprawia, że życie jest warte istnienia”.*
W momencie kiedy tracimy kogoś kogo
znamy od dzieciństwa, spędzamy z nim każdy wolny czas, wiemy, że możemy na
niego liczyć, bo jest z nami na dobre i na złe, tracimy cząstkę siebie. Ból
jest tym bardziej intensywny gdy tego kogoś kochało się całym sercem, jeszcze
gorzej jest gdy obwiniamy siebie za utratę tej osoby, poczucie winy przygniata
i nie pozwala normalnie funkcjonować, sprawia, że zamiast żyć tylko wegetujemy…
znamy od dzieciństwa, spędzamy z nim każdy wolny czas, wiemy, że możemy na
niego liczyć, bo jest z nami na dobre i na złe, tracimy cząstkę siebie. Ból
jest tym bardziej intensywny gdy tego kogoś kochało się całym sercem, jeszcze
gorzej jest gdy obwiniamy siebie za utratę tej osoby, poczucie winy przygniata
i nie pozwala normalnie funkcjonować, sprawia, że zamiast żyć tylko wegetujemy…
Nell Hawthorne przeżyła właśnie taką
stratę, los odebrał jej przyjaciela, a zarazem pierwszą miłość i to w najgorszy z możliwych sposobów. Kyle
umierał na jej oczach, a ją coraz bardziej przytłaczało poczucie winy, była
pewna, że to tylko i wyłącznie jej wina, bo gdyby się zgodziła… Jego już nie
ma, nigdy nie wróci, nie przytuli jej, nie rozśmieszy, nie zdenerwuje… Nell nie
pozwala sobie na rozpacz, zamyka uczucia głęboko w sobie i trwa z dnia na dzień,
do czasu aż w jej życie na nowo wkracza poznamy na pogrzebie starszy z braci Calloway
– Colton. Czy chłopak, który ma równie okropną przeszłość zdoła jej pomóc?
stratę, los odebrał jej przyjaciela, a zarazem pierwszą miłość i to w najgorszy z możliwych sposobów. Kyle
umierał na jej oczach, a ją coraz bardziej przytłaczało poczucie winy, była
pewna, że to tylko i wyłącznie jej wina, bo gdyby się zgodziła… Jego już nie
ma, nigdy nie wróci, nie przytuli jej, nie rozśmieszy, nie zdenerwuje… Nell nie
pozwala sobie na rozpacz, zamyka uczucia głęboko w sobie i trwa z dnia na dzień,
do czasu aż w jej życie na nowo wkracza poznamy na pogrzebie starszy z braci Calloway
– Colton. Czy chłopak, który ma równie okropną przeszłość zdoła jej pomóc?
Od kiedy „Tylko Ty” pojawiło się u nas
zewsząd otaczały mnie pozytywne opinie o tej książce, z kim nie rozmawiałam polecał
mi ją. Można powiedzieć, że mnie osaczyła i prześladowała, w końcu ją nabyłam
i… musiała swoje jednak odczekać. Jednak w końcu przyszedł na nią czas, jakie
są moje wrażenia?
zewsząd otaczały mnie pozytywne opinie o tej książce, z kim nie rozmawiałam polecał
mi ją. Można powiedzieć, że mnie osaczyła i prześladowała, w końcu ją nabyłam
i… musiała swoje jednak odczekać. Jednak w końcu przyszedł na nią czas, jakie
są moje wrażenia?
„Współczucie to dostrzeżenie bólu i
zaoferowanie zrozumienia”.*
zaoferowanie zrozumienia”.*
Jasinda Wilder w prawdzie nie pisze o
niczym nowym i porusza się wydeptanymi ścieżkami przez innych autorów, ale w
New Adlut bardziej chodzi o przekaz emocji, a to wyszło jej pierwszorzędnie.
Przedstawiła tragiczną oraz rozdzierającą historię młodych ludzi, których los
doświadczył w naprawdę okrutny sposób. Zadał im ból z którym nie idzie się
pogodzić, który sprawia, że człowiek rozpada się na kawałki, a przeżycie
kolejnego dnia to wyczyn godny wejścia na Mount Everest. Autorka w sobie tylko
znany sposób opisuje emocje oraz uczucia, tak że te uderzają w czytelnika z
całą mocą, przygniatają swoją siłą i wprawiają w melancholijny nastrój. Książka
jest przesiąknięta żalem, wyrzutami sumienia, rozpaczą i bólem, ale przez
te negatywne stany przebija się nadzieja
na to, że jednak można mieć nadzieję, trzeba tylko zechcieć walczyć i znaleźć w
sobie siłę na to.
niczym nowym i porusza się wydeptanymi ścieżkami przez innych autorów, ale w
New Adlut bardziej chodzi o przekaz emocji, a to wyszło jej pierwszorzędnie.
Przedstawiła tragiczną oraz rozdzierającą historię młodych ludzi, których los
doświadczył w naprawdę okrutny sposób. Zadał im ból z którym nie idzie się
pogodzić, który sprawia, że człowiek rozpada się na kawałki, a przeżycie
kolejnego dnia to wyczyn godny wejścia na Mount Everest. Autorka w sobie tylko
znany sposób opisuje emocje oraz uczucia, tak że te uderzają w czytelnika z
całą mocą, przygniatają swoją siłą i wprawiają w melancholijny nastrój. Książka
jest przesiąknięta żalem, wyrzutami sumienia, rozpaczą i bólem, ale przez
te negatywne stany przebija się nadzieja
na to, że jednak można mieć nadzieję, trzeba tylko zechcieć walczyć i znaleźć w
sobie siłę na to.
Bardzo podobały mi się kreacje
głównych bohaterów. To właśnie na nich najbardziej skupiła się Wilder, resztę
pozostawiając w tle, jest się świadomym ich obecności, ale jakoś specjalnie w
pamięć nie zapadają. Co innego Nell oraz Colton, oni są wyraziści, charakterni
i tacy realni. Ona jest zagubioną dziewczyną, zabraniającą sobie przeżyć żałobę
i obwiniającą się o to co się wydarzyło, to ją niszczy, sprawia, że mimo
pozornego spokoju, nie radzi sobie z codziennością i aby nie dać ponieść się
fali rozpaczy zadaje sobie ból innego rodzaju. Z jednej strony to załamana
dziewczyna, a z drugiej niezwykle silna kobieta, i właśnie to mi się w niej tak
bardzo podobało. On to tak zwany „zły chłopiec”, buntownik, muzyk, z równie
niezbyt przyjemną przeszłością. Zna ból straty, wie co robią z człowiekiem
tłumione emocje, żyje na własny rachunek i jest świadomy tego, że nie pasuje do
Nell, ale widzi co się z nią dzieje i nie potrafi zostawić.
głównych bohaterów. To właśnie na nich najbardziej skupiła się Wilder, resztę
pozostawiając w tle, jest się świadomym ich obecności, ale jakoś specjalnie w
pamięć nie zapadają. Co innego Nell oraz Colton, oni są wyraziści, charakterni
i tacy realni. Ona jest zagubioną dziewczyną, zabraniającą sobie przeżyć żałobę
i obwiniającą się o to co się wydarzyło, to ją niszczy, sprawia, że mimo
pozornego spokoju, nie radzi sobie z codziennością i aby nie dać ponieść się
fali rozpaczy zadaje sobie ból innego rodzaju. Z jednej strony to załamana
dziewczyna, a z drugiej niezwykle silna kobieta, i właśnie to mi się w niej tak
bardzo podobało. On to tak zwany „zły chłopiec”, buntownik, muzyk, z równie
niezbyt przyjemną przeszłością. Zna ból straty, wie co robią z człowiekiem
tłumione emocje, żyje na własny rachunek i jest świadomy tego, że nie pasuje do
Nell, ale widzi co się z nią dzieje i nie potrafi zostawić.
Przyznaję, że po tylu zachwytach
podchodziłam do tej książki z lekką obawą, lubię NW i jak do tej pory jeszcze
ani razu się nie zawiodłam, ale w końcu kiedyś to się stanie. Na szczęście
jeszcze nie teraz, bo „Tylko Ty” pochłonęło mnie od pierwszych stron i wciągnęło
w wir emocji. Nie byłam w stanie oderwać się od czytania dopóki mój wzrok nie
zatrzymał się na ostatniej kropce, a ja w końcu wzięłam głęboki oddech
przepełniony bólem i nadzieją. Mnóstwo, mnóstwo emocji wyrażonych prostymi, ale
pięknymi zdaniami, za pomocą muzyki lub czynów. Nie da się nie przeżywać tej
książki, losy bohaterów interesują, tak jakby to był ktoś bliski i wraz z nimi
przeżywałam wzloty i upadki. Jasinda Wilder potrafi pisać i z całą pewnością
mnie do siebie przekonała, stylem, językiem, tym jak opisuje emocje. Naprawdę
warto poznać jej książki.
podchodziłam do tej książki z lekką obawą, lubię NW i jak do tej pory jeszcze
ani razu się nie zawiodłam, ale w końcu kiedyś to się stanie. Na szczęście
jeszcze nie teraz, bo „Tylko Ty” pochłonęło mnie od pierwszych stron i wciągnęło
w wir emocji. Nie byłam w stanie oderwać się od czytania dopóki mój wzrok nie
zatrzymał się na ostatniej kropce, a ja w końcu wzięłam głęboki oddech
przepełniony bólem i nadzieją. Mnóstwo, mnóstwo emocji wyrażonych prostymi, ale
pięknymi zdaniami, za pomocą muzyki lub czynów. Nie da się nie przeżywać tej
książki, losy bohaterów interesują, tak jakby to był ktoś bliski i wraz z nimi
przeżywałam wzloty i upadki. Jasinda Wilder potrafi pisać i z całą pewnością
mnie do siebie przekonała, stylem, językiem, tym jak opisuje emocje. Naprawdę
warto poznać jej książki.
Pierwszy tom serii polecam fanom
gatunku New Adlut oraz zwolennikom romansów nastrajających nostalgicznie,
melancholijnie, ale i przepełnionych nadzieją. To opowieść o miłości,
niewyobrażalnym cierpieniu, żałobie i o życiu. Napisana prostym, ale miłym w
odbiorze językiem, trafiająca do serca i wzruszająca. Czy muszę dopisywać, że
polecam?
gatunku New Adlut oraz zwolennikom romansów nastrajających nostalgicznie,
melancholijnie, ale i przepełnionych nadzieją. To opowieść o miłości,
niewyobrażalnym cierpieniu, żałobie i o życiu. Napisana prostym, ale miłym w
odbiorze językiem, trafiająca do serca i wzruszająca. Czy muszę dopisywać, że
polecam?
„Marzyła, żeby odnaleźć mój własny most
nad wzburzonymi wodami rozpaczy. Ale nie było mostu. Tylko wezbrane potoki
niewypłakanych łez”.*
nad wzburzonymi wodami rozpaczy. Ale nie było mostu. Tylko wezbrane potoki
niewypłakanych łez”.*
*Jasinda Wilder, „Tylko Ty”
Autor:
Jasinda Wilder
Jasinda Wilder
Tytuł: Tylko Ty
Wydawnictwo: Amber
Rok wydania: 25 lutego
2014
2014
Liczba stron: 304
Falling:
Tylko Ty | Tylko my:
Wbrew wszystkim (cz. 1) | Tylko my: Na
zawsze (cz. 2) | To Ty mnie pokochasz (cz. 1) | To Ty mnie ocalisz (cz. 2) | Falling
Away
Wbrew wszystkim (cz. 1) | Tylko my: Na
zawsze (cz. 2) | To Ty mnie pokochasz (cz. 1) | To Ty mnie ocalisz (cz. 2) | Falling
Away
Wyzwania: 12 książek na 2015 rok
Dlaczego ja wcześniej nie słyszałam o tej książce? Czuję, że to coś dla mnie:))
Zdecydowanie polecam 😉
i to w najgorszy z możliwych sytuacji.Powinno być sposobów zamiast sytuacji.
trwa zamiast twa
Co do książki to zdecydowanie coś dla mnie tyle, że teraz wyszło tyle ciekawych książek, że nie wiem kiedy zdążę to wszystko przeczytać.
Bardzo podobały mi się kreacje bohaterów głównych. Głównych bohaterów brzmi lepiej.
chyba zapomniałaś o spacji : stroni albo jakieś litery.
Dzięki za uwagi, ale proszę pisz je w jednym komentarzu;)
Ok przepraszam po prostu nie wyłapałam wszystkiego za jednym razem. Następnym razem wyślę ci e- mail .
Byłoby super 😉
Zaraz wyślę ci na maila część tego o co prosiłaś 😉
Dziękuję wysłałam następnego bo zapomniałam jeszcze o kilku książkach do stosiku.
Nie słyszałam o tej książce, ale widzę że mogłaby mi się spodobać. Będę ją miała na uwadze 🙂
Zachęcam, jest przepełniona emocjami 😉
Co chwilę nowy gatunek się pojawia 😉 Nie słyszałam o tej książce, ale postaram się jej przyjrzeć z bliska… 😉
Ten akurat miał swój boom w tamtym roku i jak na razie ma się dobrze 😉
Muszę przeczytać coś z serii New Adult, a tutaj zapowiada się obiecująco, tyle emocji
Na początek polecałabym ci Hopeless lub Zaczekaj na mnie 😉
Mogłabym przeczytać 🙂
Myślę, że warto 😉
Czy Ty za każdym razem musisz mi pokazywać, że muszę zdobyć kolejną pozycję? 😀
No wiesz, wychodzi na to, że chyba tak 😉
Amber ma tak podobne okładki powieści z gatunku NA, że ja ju zaczynam się w nich naprawdę gubić. Byłam pewna, że słyszałam już o tej historii, ale po przedstawionym zarysie fabuły jednak stwierdzam, że to pierwsza, bardzo zresztą KUSZĄCA recenzja tej książki, jaką czytam:)
Tak, to jest jeden minus jeśli chodzi o ten gatunek. Też się czasem gubię i trochę trwa zanim odnajdę, ale za to historie są naprawdę godne uwagi 😉
Mnie jedyne co się nie podobało w tej książce to fakt, jak szybko ewoluowało to uczucie pomiędzy Coltonem i Nell. Znaczy, po innych NA oczekiwałam, że Jacinda Wilder jedynak rozciągnie to "poznawanie się" i zakochiwanie, a ona zrobiła miłość od pierwszego wejrzenia i lipa. ;( Ale pozostałe aspekty powieści jak najbardziej na plus. 🙂 Również uwielbiam tą historię i ciesz się, że miałam okazję ją przeczytać – nawet jeśli tylko w formie ebooka. 🙂 Poza tym, moją sympatię skradł tez fakt, że autorka nie napisała jedynie w paru akapitach co łączyło Nell z pierwszym chłopakiem, ale niemal połowę książki przeznaczyła na przedstawieniu nam ich wspólnej historii. 🙂
Pozdrawiam,
Sherry
To moja ulubiona książka w tej serii 😉 Na razie nic jej nie zdetronizowało (oczywiście w Amber 😉 Choć mam dwa nowe tomy J. Lynn, może tym razem będzie się działo? 😉