Ponownie o miłości

            „Życie człowieka jest jak walizka. Wrzucamy
do niej różne rzeczy. Jedne na drugie. Z czasem zapominamy, co znajduje się na
dnie. Może się zdarzyć, że nosimy tam coś, co sprawia, że nasz bagaż staje się
ciężki. A my bezmyślnie ciągniemy go za sobą, męcząc się przy tym okropnie.
Może warto czasem zajrzeć, posprzątać i wyrzucić to, co niepotrzebne. Czasem
można nawet znaleźć coś wartościowego. No i zawsze można dowiedzieć się czegoś
nowego o sobie oraz wyciągnąć wnioski.”*
            Powroty do
dawnych miejsc z reguły są trudne. Zwłaszcza gdy z tymi miejscami wiążą się
niezbyt miłe wspomnienia, o których pragnie się zapomnieć. Często bywa
właśnie  tak, że mimo ucieczki czy też
próby zapomnienia trzeba wrócić tam gdzie nie chce się być. Nadchodzi taki
czas, w którym przychodzi zmierzyć się z przeszłością czy tego się chce, czy
też nie.
            Asia
jest młodą kobietą, która wykłada literaturę angielską. Od kilku lat jest w
szczęśliwym związku z mężczyzną, którego kocha. Prowadzi spokojne i
ustabilizowane życie.  Życie, które
właśnie  przewraca się do góry nogami gdy
dowiaduje się o śmierci ciotki, którą niezbyt lubiła. Okazuje się również, że
otrzymała w spadku dom oraz kota. Gdy udaje się do miasteczka cioci nie
podejrzewa nawet jak bardzo testament zmarłej zmieni bieg jej życia. Powrócą
wspomnienia, wiele się też wyjaśni. Jak to wpłynie na dalsze losy bohaterki?
Czy ten powrót będzie miał pozytywne zakończenie?
            Kolejny
debiut, który miałam okazję przeczytać i się nie rozczarować. Kasia
Bulicz-Kasprzak jest laureatką konkursu Wydawnictwa Nasza Księgarnia, a jej
powieść zdobywa zwolenników dzięki ciekawie skonstruowanym postaciom,
niezaprzeczalnemu humorowi oraz językowi jakim została napisana. Po raz kolejny
okazuje się, że nawet proste historie mają racje bytu.
            Przed
rozpoczęciem tej książki miałam mieszane uczucia. Kolejna historia o miłości?
Istniało bardzo duże prawdopodobieństwo, że nie będzie niczym nowym, że oto
przede mną kolejna przewidywalna powieść. Jednak nie na darmo autorka została
laureatką konkursu. Moje wątpliwości szybko się rozwiały i już do ostatniej
kropki ani razu nie powróciły. Została sama przyjemność z śledzenia losów Asi,
które nieraz bawiły do łez, ale również chwytały za serce. Owszem jest to
kolejna pozycja o miłości, ale ile osób i związków tyle różnych przekazów miłości.
Zresztą ta została przedstawiona w niebanalny sposób, w związku z czym nie
nużyła i nie odnosiłam wrażenia, że to już kiedyś było. Do tego Bulicz-Kasprzak
pozytywie zaskoczyła mnie jednym elementem, którego niestety nie mogę zdradzić,
ale bardzo podobał mi się taki obrót sprawy.
            Z
miejsca polubiłam główną bohaterkę za jej sposób bycia. Do tego dotykają jej
problemy, które mogą spotkać każdego z nas. Dlatego też zdaje się być bardziej
rzeczywista. Trzydziestolatka z niemałym bagażem doświadczeń i przeszłością, z
którą nadal się nie uporała. Wydaje się być trochę niepewna tego co chce od
życia, ale czasem trzeba czasu by być pewnym tego co ma być. Wyjazd w rodzinne
strony zmusił ją do refleksji nad swoim życiem, ale i wiele też dał. Dzięki
niemu poznała nowych znajomych oraz odnowiła stare znajomości. Smaczka powieści
dodają też właśnie inne postacie, które sprawiają, że akcja nabiera tempa, a
dialogi są zabawniejsze i ciekawsze.
            Książka
ta nie jest może wielką nowością na rynku wydawniczym, ale mnie z miejsca
oczarowała i sprawiła, że przez kilka godzin żyłam w świecie jej bohaterów i
przeżywałam wszystko wraz z nimi. Z prawdziwą przyjemnością przewracałam
kolejne strony, czerpiąc z czytanych słów ile tylko się dało. Z racji, że
bohaterowie wydają się być prawdziwi łatwiej było mi wczuć się ich sytuacje i czuć
emocje nimi targające. Krótko mówiąc, nie żałuję ani sekundy poświęconej tej
pozycji.
            „Nie
licząc kota, czyli kolejna historia miłosna” to opowieść o zmaganiach ludzi w
prawdziwym życiu. Napisana z pomysłem i polotem oraz dodatkiem dużej dawki
humoru. Język jakim posługuje się Bulicz-Kasprzak jest prosty w odbiorze.
Książkę czyta się wręcz ekspresowo.
*str. 278
Autor: Kasia
Bulicz-Kasprzak
Tytuł: Nie licząc
kota, czyli kolejna historia miłosna
Wydawnictwo: Nasza
Księgarnia
Rok wydania: wrzesień
2012

Liczba
stron:
288

Ten post ma 15 komentarzy

  1. ostatnio czytałam mniej zachęcającą recenzję tej książki
    ale po Twojej jeszcze raz się zastanowię nad lekturą 🙂

  2. Ola123

    Lubię książki z serii "Babie Lato" :3 Myślę, że i ta mi się spodoba, dlatego jeśli znajdę ten tytuł w bibliotece na pewno przeczytam.

  3. Leanika

    Widzę dużą rozbieżność, pomiędzy recenzjami tej książki, więc muszę to dobrze przemyśleć 🙂

  4. Tirindeth

    Niestety mimo pozytywnej opinii nie czuję się przekonana, może dlatego, że naprawdę sporadycznie czytuję polską prozę.

  5. asymaka

    planuję to przeczytać, słyszałam wiele dobrego o tej książce, teraz jednak zaprząta moje myśli tytuł "Zakręty losu", mam nadzieję, że egzaminy wypadły dobrze? pozdrawiam

  6. Karolka

    Mnie jakoś ta książka nadal nie przekonuje, chyba takie historię są nie dla mnie, a poza tym nie wiem czemu takie książki wolę czytać latem 😉 Nie mówię jej na razie 'nie', ale specjalnie też szukać jej nie będę 😀

  7. niepoprawna romantycza

    Podobno ksiazka bardzo ciekawa 🙂 Pewnie przeczytam, zwłaszcza że Twoja recenzja jest pierwsza jaką czytam 🙂

  8. diunam

    Lubię powieści polskich autorów więc pewnie dam jej szansę:)

  9. Katee

    Lubię książki wydawane przez Naszą Księgarnie więc może kiedyś się skuszę. O autorce jeszcze nie słyszałam, mam nadzieję, że to kolejna warta uwagi powieść naszej rodaczki 🙂 Zauważyłam, że w ostatnich latach poziom polskiej literatury znacznie się poprawił, co bardzo mnie cieszy 🙂

  10. Kinga

    Coś dla mnie:)
    A ten cytat bardzo prawdziwy i jeszcze bardziej mnie zachęcił:)

  11. Anonimowy

    Brzmi ciekawie , więc może po nią sięgnę 🙂

  12. Sol i Alien

    Bardzo ciekawy pomysł na książkę. Zaintrygowała mnie. No i cytat super.

    Pozdrawiam
    Sol/Monique

Dodaj komentarz