Myślę, że najpierw trzeba być kochaną, żeby wiedzieć, jak kochać.*
Miłości nie da się przewidzieć ani przed nią uciec. Przychodzi niespodziewanie, nieproszona i niechciana, ale uparta i wytrwała. Zwłaszcza gdy jest tą jedyną, dającą szczęście i poczucie bezpieczeństwa. Nawet jeśli droga do niej jest wyboista, pełna potknięć i kompromisów.
Ridge i Sydney są w końcu razem. Mogą zaznać szczęścia u swego boku bez poczucia winy, że robią coś złego. Na każdym kroku pokazują sobie, jak bardzo się rozumieją i kochają. Nie mogą jednak zapomnieć o tym, co było – Maggie nadal jest w ich życiu i nie zanosi się na to, by było inaczej. Syd jednak okazuje dużo cierpliwości oraz odwagi, by poukładać relacje ich wszystkich. Pragnie, by nikt nie cierpiał, a jeśli się tak nie da, to niech to będzie jak najlżejsze. Każdy zasługuje na szczęśliwe zakończenie, czy Maggie też je otrzyma? Nie można też zapomnieć o Warennie i Bridgette. W dodatkowym opowiadaniu poznajemy ich losy, a te trzeba przyznać – są bardzo niecodzienne i wciągające.
Pięć lat po wydaniu Maybe Someday pojawia się u nas kontynuacja historii, która zmiażdżyła mnie emocjonalnie. Przyznam, że bałam się sięgać po Maybe Now. Maybe Not, bo dla mnie ta opowieść była zakończona. Czy to był dobry ruch ze strony autorki i czy ma na swoim koncie kolejny wspaniały bestseller?
Colleen Hoover jak zwykle pokazała się od jak najlepszej strony. Stworzyła książkę, która z pozornie zwykłej historii staje się czymś niesamowitym, co wkrada się do serca i umysłu. Autorka poprzez – wydawałoby się – proste słowa przekazuje tyle emocji, że trafiają one do najgłębszych zakamarków duszy. Maybe Now. Maybe Not opisuje losy Sydney i Ridge’a już jako pary, która musi poradzić sobie z pewnymi sprawami, wzbudzającymi w nich mocno mieszane emocje. To też nowelka o ich znajomych.
Na ich przykładzie obserwujemy jakie trudne decyzje czasem trzeba podejmować, by kogoś nie skrzywdzić i nie zatracić siebie. Obserwujemy również jak silna i niewytłumaczalna może być miłość. W jej przypadku nie ma żadnych ram i utartych schematów. Potrafi zaskoczyć i namieszać, ale również daje siły do pokonywania najtrudniejszych przeszkód. Ta powieść może i mnie niczym nie zaskoczyła. Nie wywołała potoku łez, ale sprawiła, że z zapartym tchem przewracałam kolejne strony, chłonąc każdą emocję skrywającą się na nich.
Jak to bywa w książkach Hoover, nic nie jest proste i bohaterowie muszą sporo przejść. Nikt nie zna idealnego rozwiązania na wszystkie problemy, nie mają tego szczęścia, że na pstryknięcie palców życie staje się idealnie proste. Muszą zmagać się ze swoimi decyzjami i ich konsekwencjami, mają swoje wady oraz zalety. Poprzez ich zachowania i charaktery obserwujemy różne emocje i możliwe rozwiązania. Jedne dobre, drugie złe i to od nas zależy, jak postąpimy. Autorka nie ocenia i sprawia, że my również tego nie robimy, tylko wczuwamy się w ich sytuację i podziwiamy przywiązanie, a także dojrzałość.
Jak już wspominałam, obawiałam się tej książki. Szybko okazało się jednak, że nie ma czego i pozostała sama przyjemność z czytania. Maybe Now. Maybe Not co prawda nie sponiewierało mnie emocjonalnie, jak pierwszy tom, ale z pewnością nie jestem zawiedziona tym tytułem. Jestem zachwycona tym, co za pomocą słów przekazuje autorka. Ona czaruje nimi i sprawia, że jestem zauroczona. Zapadłam się w uczucia, jak w puchową pierzynkę i najchętniej bym tak pozostała. Z nimi się śmiałam, płakałam, martwiłam i cieszyłam. Colleen Hoover pokazuje różne strony sytuacji, jednak co mi się najbardziej podobało tutaj to zrozumienie lub chociaż próba postawienia się w danej sytuacji.
Z czystym sumieniem polecam jedną z nowości Colleen Hoove każdemu fanowi autorki oraz Maybe Someday. Zapewniam, że Maybe Now. Maybe Not kontynuacja jest potrzebna i warta poświęcenia jej czasu. Ja się nie rozczarowałam i będę do tego tytułu wracać.
Wszyscy musimy od czasu do czasu postawić siebie na pierwszym miejscu. Jeśli nie żyjesz dla siebie, nie możesz też żyć dla innych.*
Autor: Maybe Now. Maybe Not
Tytuł: Colleen Hoover
Wydawnictwo: Otwarte
Wydanie: I
Data wydania: 2020-01-15
Kategoria: New Adult
ISBN: 9788381350211
Liczba stron: 464
Ocena: 8/10
Maybe
Maybe Someday | Maybe Now. Maybe Not
![Read more about the article Szczęściarz Marta Dębowska [ChristmasBooks]](https://zapatrzonawksiazki.pl/wp-content/uploads/2023/01/szczesciarz-1-zapatrzonawksiazki-pl-300x300.jpg)
Przekonałaś mnie ❤️ sięgne po oba tomy. Na twoją odpowiedzialność.
Koniecznie muszę sięgnąć po tę książkę,ale najpierw chcę sobie odświeżyć pierwszą części. 😊
Z przyjemńoscią przeczytam, bardzo lubię książki tej Autorki. Chociaż przyznam szczerze, że w ogóle już nie pamietam pierwszej części. Będę sobie musiała odświeżyć.
Mi nie podszedł język w książkach Colleen, dlatego nie sięgnę już po jej książki.
Maybe Someday bardzo mi się podobała. Mam nadzieję, że ta książka również dostarczy mi podobnych wrażeń
Pisałam Ci już, że czytałam tylko jedną książkę Hoover, ale jestem nią całkowicie zachwycona. Chętnie przeczytam, ale najpierw pierwszy tom 🙂
Pierwsza część już za mną, drugą miałam zacząć czytać w przyszły weekend, ale po przeczytaniu Twojej opinii mam ochotę zagłębić się w tę historię już teraz 😍
Przeczytałam tylko jedną książkę tej autorki i póki co nie zamierzam sięgać po inne, ale kiedyś, może tak 🙂
Książki Colleen Hoover uwielbiam! To jedna z wielu autorek, które pokochałam od razu po przeczytaniu pierwszej książki. Za tą również chciałabym się zabrać.
Pozdrawiam Serdecznie
A ja uważam, że Hoover pisze strasznie infantylne książki. Robiłam kilka podejść do niej, bo mnóstwo ludzi poleca, ale no nie mogę.
Swojego czasu zakochałam się w książce “Maybe Someday”. Było to kilka lat temu, ale z chęcią sięgnę w niedługim czasie po kolejny tom !
Mam tę książkę i niedługo zamierzam poznać 😉
Czytałam i bardzo mi się podobała, jednak pierwszy tom chyba bardziej mnie poruszył mimo wszystko 😉
Dam tej książce szanse. Jedne książki tej autorki do mnie trafiają, drugie niekoniecznie. Zobaczymy jak będzie z tym tytułem.
Książki jak narkotyk
Ja kocham książki Hoover i tę również mam w planie 🙂
O autorce słyszałam sporo dobrego, ale jakoś nie ciągnie mnie do jej książek. 🙂