Myślisz, że znasz bardzo dobrze swoich znajomych? Jesteś pewien, że wiesz o nich wszystko i nie ma odpowiedzi, której byś nie znał jeśli o nich chodzi? A może dopiero kogoś poznajesz i chciałbyś dowiedzieć o tej o sobie ile tylko się da? W obu przypadkach może się sprawdzić gra Ego.
Cel i fabuła gry
Gracze (2-6) dzięki 220 dwustronnym kartom z pytaniami mają za zadanie wylosować jedną przeczytać treść pytania oraz możliwe do wyboru odpowiedzi, zaznaczyć za pomocą odwróconego żetonu (tak by nikt nie widział wybranego punktu) tą najbardziej pasującą do siebie i poczekać na wybór przeciwników. Kiedy już wszyscy udzielą odpowiedzi żetony są odwracane i sprawdza się jaką wiedzę na nasz temat ma reszta graczy.
Strona wizualnaPod tym względem gra jest zrobiona minimalistycznie, w czerwonych oraz czarnych kolorach, co nie jest w tym przypadku minusem, bo można skupić się na samej grze oraz pytaniach, które często wzbudzają wybuchy śmiechu oraz mogą być powodem żartów czy też docinek. Plusem gry jest, że zarówno plansza, jak i duże oraz małe żetony są sztywne, trwałe i nie ulegną szybko zniszczeniu. Karty z pytaniami to prostokąty o rozmiarze na tyle dużym, że tekst na nich jest czytelny. Podoba mi się, że na karty przeznaczono specjalne pudełeczko, co ochroni je przed pogięciem lub zagubieniem. Zaś co do samych pytań, są one naprawdę różnorodne, poważniejsze i z przymrużeniem oka.
Przygotowanie gryAby rozpocząć rozgrywkę należy położyć w dostępnym dla wszystkich graczy miejscu planszę oraz karty z pytaniami. Następnie każdy z graczy otrzymuje trzy duże żetony (oznaczone za pomocą jednej, dwóch lub trzech kropek – jest to istotne dla dalszej gry) oraz dwadzieścia małych żetonów. Dziesięć zostawia sobie, a drugą dziesiątkę odkłada do wspólnej puli na planszy, która będzie do zgarnięcia w trakcie gry. Rozgrywkę rozpoczyna osoba, która jest najstarsza wiekiem.
Przebieg gryPierwszy z graczy losuje z pudełka kartę i sprawdza na jakie pytanie trafił, kiedy do niego pasuje (może się zdarzyć, że np. dotyczy prowadzenia samochodu a gracz nie ma prawa jazdy, wtedy czyta pytanie z drugiej strony lub losuje kolejną kartę) czyta je na głos i typuje odpowiedź najbardziej pasującą do siebie. Do tego są właśnie duże żetony z kropkami, bo odpowiedzi na kartkach są oznaczone kropkami od jednej do trzech (przykładowo, jeśli odpowiedź z dwiema kropkami najbardziej pasuje kładziesz przed sobą odwrócony żeton z dwiema kropkami tak by nie było ich widać). Po tym czas na decyzję mają pozostali gracze, muszą wytypować ich zdaniem najbardziej pasującą do ciebie odpowiedź i położyć przed sobą odpowiedni duży, odwrócony kropkami do dołu żeton a następnie typują ile chcą obstawić małych żetonów (można jeden lub dwa). Kiedy wszyscy gracze zakończą typowanie oraz obstawienie następuje odwrócenie żetonów odpowiedzi. Ci gracze, którzy obstawili tyle samo kropek co ty zdobywają dwukrotność obstawionych przez siebie żetonów. Osoba czytająca zgarnia po jednym żetonie za każdą dobrą odpowiedź innych graczy. Osoby, które nie udzieliły tej samej odpowiedzi tracą obstawione małe żetony i dorzucają je do ogólnej puli. Istnieje możliwość odmówienia udzielenia odpowiedzi, ale w związku z tym trzeba oddać do wspólnej puli dwa małe żetony. Gra kończy się w momencie wyczerpania się na planszy małych żetonów, a zwycięzcą zostaje właściciel z największą ich liczbą.
PodsumowanieEgo jest grą niezwykle prostą, która trwa od 20 do 60 minut. Idealna zarówno dla osób znających się od dawna, jak i tych z niezbyt długim stażem znajomości. Sprawdza się też świetnie u przyjaciół, by sprawdzić wiedzę o sobie i/lub ją uzupełnić. Gra wciąga i zapewnia mnóstwo rozrywki, a dzięki dużej ilości kart z pytaniami można losować do woli. Ego sprawdzi się na imprezach w wąskim gronie (maksymalnie może grać 6 graczy), jak i na zwykłym spotkaniu. Dobrej zabawy przy niej na pewno nie braknie, polecam!
Ocena: 8/10