„Dlaczego trzeba ostrzegać ludzi
przed tym kim się jest? Dlaczego nie można być po prostu sobą?”*
przed tym kim się jest? Dlaczego nie można być po prostu sobą?”*
Samobójstwo kojarzy się każdemu z czymś złym i ostatecznym. Nigdy nie wiadomo czym kierujesię potencjalny samobójca, co takiego zdarzyło się w jego życiu, że próbował
odebrać sobie życie. Problemy w życiu prywatnym i służbowym, znęcanie się i
wyśmiewanie przez rówieśników, brak akceptacji, choroba? Jak silne muszą być te
działania by doprowadzić do ostateczności?
Piętnastoletni Jeff próbował odebrać sobie życie, na
szczęście udało się go uratować, ale w skutek swoich działań trafia do szpitala
psychiatrycznego. Ma tam spędzić czterdzieści pięć dni w ramach pewnego
projektu. Gdy do chłopaka dociera wreszcie gdzie jest żąda wypuszczenia, kiedy
uświadamia sobie, że to nic nie da postanawia sobie, że nie będzie
współpracował z żadnym lekarzem i postara się przetrwać te dni, które dzielą go
do opuszczenia tego miejsca. Nastolatek przed nikim, nawet samym sobą, nie chce
przyznać co popchnęło go do tej samobójczej próby. Z czasem jednak, wbrew
samemu sobie coś się w nim zmienia. Czy Jeff ujawni motywy swojego działania?
Jak zakończy się jego pobyt w tym miejscu?
szczęście udało się go uratować, ale w skutek swoich działań trafia do szpitala
psychiatrycznego. Ma tam spędzić czterdzieści pięć dni w ramach pewnego
projektu. Gdy do chłopaka dociera wreszcie gdzie jest żąda wypuszczenia, kiedy
uświadamia sobie, że to nic nie da postanawia sobie, że nie będzie
współpracował z żadnym lekarzem i postara się przetrwać te dni, które dzielą go
do opuszczenia tego miejsca. Nastolatek przed nikim, nawet samym sobą, nie chce
przyznać co popchnęło go do tej samobójczej próby. Z czasem jednak, wbrew
samemu sobie coś się w nim zmienia. Czy Jeff ujawni motywy swojego działania?
Jak zakończy się jego pobyt w tym miejscu?
Kolejna książka z serii Zbliżenia za mną. I choć są one
kierowane do nastolatków, napisane w lekki sposób, typowo młodzieżowym
językiem, zawierają w sobie prawdę o życiu. Przekazana gdzieś między wierszami,
trafiająca do serca i zmuszająca do przemyśleń. Czy i w przypadku najnowszej
części tego cyklu było tak samo?
kierowane do nastolatków, napisane w lekki sposób, typowo młodzieżowym
językiem, zawierają w sobie prawdę o życiu. Przekazana gdzieś między wierszami,
trafiająca do serca i zmuszająca do przemyśleń. Czy i w przypadku najnowszej
części tego cyklu było tak samo?
Mogłoby się wydawać, że temat samobójstwa będzie smutny i
trudny do przebrnięcia dla potencjalnego czytelnika, ale Ford stworzył historię
która porusza, ale nie przygnębia i nie wywołuję ponurych myśli. Trudny i
bolesny temat dla głównego bohatera został urozmaicony jego czarnym poczuciem
humoru, który wywołuje nie raz i nie dwa śmiech. Ważne w takich pozycjach jest
to by autor umiał oddać emocje targające bohaterem, tak aby czytelnik bez
reszty oddał się czytanej pozycji i zatracił się w emocjach przekazywanych na
przewracanych stronach. No i temu autorowi to się udało. Stworzył powieść,
która bez problemu pozwala wczuć się w dziejące się wydarzenia. Co ważniejsze
publikacja ta nie traktuje tylko o samym samobójstwie, ale również o próbie
poradzenia sobie w życiu, zaakceptowania siebie takim jakim się jest oraz
znalezieniu odwagi by ujawnić prawdę o sobie rodzinie i bliskim. Droga ta nie
jest prosta, spotyka się na niej wiele przeszkód, ważne jednak by umieć zawalczyć
o swoje życie.
trudny do przebrnięcia dla potencjalnego czytelnika, ale Ford stworzył historię
która porusza, ale nie przygnębia i nie wywołuję ponurych myśli. Trudny i
bolesny temat dla głównego bohatera został urozmaicony jego czarnym poczuciem
humoru, który wywołuje nie raz i nie dwa śmiech. Ważne w takich pozycjach jest
to by autor umiał oddać emocje targające bohaterem, tak aby czytelnik bez
reszty oddał się czytanej pozycji i zatracił się w emocjach przekazywanych na
przewracanych stronach. No i temu autorowi to się udało. Stworzył powieść,
która bez problemu pozwala wczuć się w dziejące się wydarzenia. Co ważniejsze
publikacja ta nie traktuje tylko o samym samobójstwie, ale również o próbie
poradzenia sobie w życiu, zaakceptowania siebie takim jakim się jest oraz
znalezieniu odwagi by ujawnić prawdę o sobie rodzinie i bliskim. Droga ta nie
jest prosta, spotyka się na niej wiele przeszkód, ważne jednak by umieć zawalczyć
o swoje życie.
Książka ta wbrew pozorom jest lekką i zabawną pozycją,
która mimo tego porusza i zmusza do refleksji. Wciąga od samego początku i nie
pozwala o sobie zapomnieć, bez żadnych problemów wczułam się w tekst i emocje z
niego płynące. Posiada on niesamowitą głębię, która trafiła do mnie i
pozostawiła trwały ślad. Wszystko dzieje się wciągu czterdziestu pięciu dni i
ani przez chwilę nie czułam znużenia czy zniecierpliwienia. Choć akcja toczyła
się wolno i miarowo w tym przypadku ważniejszy był przekaz emocji, o którym już
nie raz wspominałam powyżej. Bardzo mi się podobało to, że autor zadbał o
detale i skupił się nie tylko na głównej postaci, ale i tych pobocznych. Śledząc
notatki Jaffa zagłębiłam się w jego
portret psychologiczny, ale również poznałam resztę „ekipy”, która również
wywołała emocje, niektórych polubiłam bardziej, a niektórych mniej.
która mimo tego porusza i zmusza do refleksji. Wciąga od samego początku i nie
pozwala o sobie zapomnieć, bez żadnych problemów wczułam się w tekst i emocje z
niego płynące. Posiada on niesamowitą głębię, która trafiła do mnie i
pozostawiła trwały ślad. Wszystko dzieje się wciągu czterdziestu pięciu dni i
ani przez chwilę nie czułam znużenia czy zniecierpliwienia. Choć akcja toczyła
się wolno i miarowo w tym przypadku ważniejszy był przekaz emocji, o którym już
nie raz wspominałam powyżej. Bardzo mi się podobało to, że autor zadbał o
detale i skupił się nie tylko na głównej postaci, ale i tych pobocznych. Śledząc
notatki Jaffa zagłębiłam się w jego
portret psychologiczny, ale również poznałam resztę „ekipy”, która również
wywołała emocje, niektórych polubiłam bardziej, a niektórych mniej.
„Notatki samobójcy” są książką, którą mogę polecić
każdemu czytelnikowi, niezależnie od wieku. Książka jest pełna czarnego humoru,
trafnych przemyśleń dotyczących życia. Czyta się ją szybko i z prawdziwą
ciekawością. Michael Thomas Ford miał fajny pomysł na książkę i w
pełni go wykorzystał.
każdemu czytelnikowi, niezależnie od wieku. Książka jest pełna czarnego humoru,
trafnych przemyśleń dotyczących życia. Czyta się ją szybko i z prawdziwą
ciekawością. Michael Thomas Ford miał fajny pomysł na książkę i w
pełni go wykorzystał.
*str. 241
Autor: Michael
Thomas Ford
Thomas Ford
Tytuł: Notatki
samobójcy
samobójcy
Wydawnictwo: Nasza
Księgarnia
Księgarnia
Rok wydania: 25 lipca
2012
2012
Liczba stron: 280
Zbliżenia:
Zanim umrę |
Dieta (nie) życia | Niewdzięczna pamięć | Milczenie | Dziecko z chmur | Droga
pod wiatr | Opowieść ojca. Przez mongolskie stepy w poszukiwaniu cudu | Domowy
poradnik umierania | Szczeniak. Jak labrador ocalił chłopca z ADHD | Dłoń | Dwa wybory | Najgorsza rzecz jaką zrobiła | Zapiski niewidomego taty | Nienawiść |
Używane serca | Notatki samobójcy
Dieta (nie) życia | Niewdzięczna pamięć | Milczenie | Dziecko z chmur | Droga
pod wiatr | Opowieść ojca. Przez mongolskie stepy w poszukiwaniu cudu | Domowy
poradnik umierania | Szczeniak. Jak labrador ocalił chłopca z ADHD | Dłoń | Dwa wybory | Najgorsza rzecz jaką zrobiła | Zapiski niewidomego taty | Nienawiść |
Używane serca | Notatki samobójcy
Kiedyś możliwe, że sięgnę, tematyka ciekawa 🙂
Pozdrawiam.
Na razie mam inne plany czytelnicze, choć książka brzmi interesująco, mimo takiej trudnej tematyki. Ciekawi mnie ta "niesamowita głębia" tej lektury 🙂
Przeczytam tę książkę, przyznam że bardzo mnie zaciekawiłaś i gdybym tylko mogła odstawiłabym to co czytam teraz i od razu się za nią zabrała. Niestety najpierw muszę się za nią rozejrzeć.
Chętnie skorzystam z tej rekomendacji 🙂
Bardzo intryguje mnie ta książka od dłuższego czasu.
Raczej nie przeczytam. Nie cierpię książek dla nastolatków.
Bardzo lubię tę serię, nie czytałam jeszcze Szczeniaka, Dłoni i Domowego poradnika umierania. Notatki samobójcy też jeszcze przede mną, ale dobrze, że polecasz:)
Już gdzieś czytywałam recenzje tej książki. Jednakże nie zdołała mnie ona do siebie przekonać, więc nie przeczytam.
Mam zamiar przeczytać tę książkę. Dobrze, że nie jest to aż tak przygnębiająca pozycja, jak sugerują tytuł i tematyka.
Książka warta uwagi. Rewelacyjna ! Czytałam 🙂
ciekawe, że autorowi, pomimo przygnębiającej tematyki udało się stworzyć lekką i nie wywołującą ponurych myśli historię 🙂 z chęcią przeczytam
Straszny tytuł książki, tematyka też poruszająca bardzo. Nie wiem czy chciałabym przeczytać tę książkę.
Zdecydowanie książka dla mnie!
Pozdrawiam:)
Bardzo chętnie sięgnęłabym teraz po taką głęboką a jednak lekką pozycję 🙂
Czy jest możliwość odkupienia od cb tej książki niestety wszędzie jest niedostępna
Niestety już jej nie mam. 🙁