„Potem żałował każdego wypowiedzianego słowa”* Podobno oczy są zwierciadłem duszy i wszystko z nich można wyczytać. Są jak otwarta księga. Ale to nie wszystko – oczy to też nasze okno na świat. Dzięki nim widzimy…
„Nagle stałam się zupełnie inną osobą. Bezbronna jak noworodek, martwiłam się, że jeśli pozwolę, by ten związek się pogłębił, tym gorzej ze mną będzie, kiedy Ren odejdzie. Jak potoczą się nasze losy? Nie było…
„Podobno Magdalena Samozwaniec na stwierdzenie jednej z koleżanek, że inna z ich grona „jeszcze się całkiem dobrze trzyma”, odpowiedziała (cytat z pamięci): „trzyma się jeszcze całkiem dobrze, ale puścić już by się nie mogła”*…
Pssst... Wiecie co będzie 17 października? Nie!? To ja zaraz Wam powiem :D Otóż tego dnia na rynku wydawniczym ukaże się TRYLOGIA ZAKRĘTÓW LOSU znakomitej polskiej autorki, Agnieszki Lingas-Łoniewskiej. Pierwsza część co prawda była już…
„Zazdrość to cień miłości. Im większa miłość, tym większy ma cień”, przeczytałam gdzieś kiedyś. Miłość mojego męża do mnie nie miała cienia. Wtedy nie chciałam myśleć, ze skoro nie ma cienia, miłości najprawdopodobniej również…
„Los dał jej twardą i bolesną lekcję: okazało się, że niezależnie od tego, jak bardzo się kogoś kocha, można wcale nie chcieć przebywać z tym człowiekiem na co dzień.”** Jedno co musimy zawsze…
„(…) Ślepnę wiesz? Moje oczy są wyczulone tylko na niego i tylko jego chcą oglądać. Myślę czasem, że miłość jest trucizną dla zmysłów.”* Jesteś innym; potrafisz zrobić coś, czego nie może zwykły człowiek. Czujesz,…
„- Nie bójcie się, opętani ezoteryczną manią pseudonaukowcy i fanatyczni wielbiciele tajemnic nie gryzą.”** Żyjesz sobie spokojnie w swoim normalnym świecie. Uczysz się lub pracujesz. Twoje dni są takie same, a ten na…
Brrr... U was też robi się tak zimno? U mnie od rana leje i jest strasznie zimno. Przez taką pogodę nic się nie chce... Zaraz chyba wejdę pod kocyk z herbatką i książką, którą…
„- Dla mnie? Ktoś, kogo znałam, nie żyje, a raczej znowu żyje, ale już jako martwiak, a ty mi tu mówisz, że zrobiłeś to dla mnie?! I jak to ma mnie niby pocieszyć?”* …