Czas na kolejny konkurs! Zapraszam na Rozdanie z To, co zakazane. Gotowi?
Aby wziąć udział w konkursie należy:
– zapoznać się z regulaminem rozdania -> REGULAMIN
– odpowiedzieć na zadanie konkursowe
ZADANIE KONKURSOWE
Co według ciebie powinno być zakazane?
Informacje uzupełniające:
– do wygrania są dwa egzemplarze To, co zakazane
– rozdanie trwa – 15-22.09.2019 do 20:00
– sponsor nagrody – Wydawnictwo Młodzieżówka
– koszty wysyłki pokrywa ZWYCIĘZCA
– wyniki pojawią się w tym poście
Opis:
Jak coś tak złego może być tak cudowne?
Możesz zamknąć oczy, by nie widzieć tego, czego nie chcesz widzieć; nie możesz jednak zamknąć serca, by nie czuć tego, czego nie chcesz czuć.
Oto książka, która mierzy się z największym ze wszystkich tabu. Miłośnicy „Kwiatów na poddaszu” pokochają tę rozdzierającą, szokującą powieść o dwójce rodzeństwa, Mai i Lochanie, ich burzliwym życiu rodzinnym i o związku, który muszą ukrywać w tajemnicy.
Ona jest śliczna i utalentowana. Ma szesnaście lat i nigdy się nie całowała. On jest rok starszy, przystojny, a świat stoi przed nim otworem. Zakochali się w sobie.
Problem w tym, że… są rodzeństwem. Siedemnastoletni Lochan i szesnastoletnia Maya zawsze byli dla siebie bardziej przyjaciółmi niż bratem i siostrą. Wspólnie zastępują wiecznie nieobecną matkę-alkoholiczkę w opiece nad młodszym rodzeństwem. Będąc dla dzieci jak rodzice, muszą szybko dorosnąć. Napięcie w ich życiu i to jak doskonale się rozumieją, zbliża ich do siebie bardziej niż zwykłe rodzeństwo. Tak bardzo, że się w sobie zakochują. Utrzymywane w tajemnicy uczucie szybko przeradza się w głęboką, rozpaczliwą miłość. Choć wiedzą, że to, co robią, jest niewłaściwe i nie potrwa długo, nie umieją się powstrzymać przed brnięciem w związek, który czują całym sercem. Gdy wszystko zmierza w stronę wstrząsającego, szokującego finału, pewne jest tylko jedno: tak niszcząca miłość nie może mieć szczęśliwego zakończenia.
“Przejmująca opowieść o potrzebie bliskości, która zrodziła się ze strachu i samotności. To historia o miłości, która ma moc rozgrzeszania tego, co niewybaczalne i łagodzenia tego, co bolesne. To jedna z tych historii, które pozostawiają w sercu ślad.”
Agata Czykierda-Grabowska, pisarka“Tabitha Suzuma w »To, co zakazane« narusza wszelkie konwenanse. Pierwsza miłość to coś, co powinno być tym najbardziej niewinnym uczuciem, ale miłość Lochana i Mai jest zakazana. Ta historia łamie serce, a jednocześnie pokazuje jak silne potrafią być relacje między rodzeństwem. Obok »To, co zakazane« nie da się przejść obojętnie. Kac murowany!”
Anna Bellon, pisarka“Suzuma posiada niezwykłą umiejętność przenikania głęboko w różne warstwy ludzkich potrzeb i pragnień w różnych obszarach – fizycznym, emocjonalnym, sytuacyjnym – dzięki czemu daje możliwość oceny kolejnego odcienia doświadczeń człowieka. Wzruszające, zdumiewające zakończenie sprawi, że ta historia nie opuści czytelników jeszcze długo po przewróceniu ostatniej strony.”
“New York Journal of Books”“W tej powieści nic nie jest łatwe, ale ci z czytelników, którzy sięgnęli po nią z uwagi na kontrowersyjny temat, będą czytać dalej dzięki dopracowanemu warsztatowi i imponującemu rozwojowi postaci.”
“BCCB”“Wielowątkowa historia, której udało się poruszyć kontrowersyjny temat kazirodczego związku rodzeństwa bez robienia z tego sensacji… Mrożąca krew w żyłach, znakomicie napisana opowieść, która zostaje w głowie tak nastolatków, jak i dorosłych czytelników.”
Jake Hope The Bookseller“Napisana z pełną delikatnością (i jedną dość odważną sceną seksu), ta powieść pozwala czytelnikom wniknąć do głów bohaterów poprzez przeplatające się punkty widzenia. Polecam ją dojrzałym odbiorcom.”
Inis“Wstrząsająco tragiczna historia… Proza Suzumy zniewala, a jej jakość pozostaje bez zastrzeżeń, lecz wielu z was (nie tylko z kategorii młodych dorosłych) będzie szczerze zszokowanych tym, co przeczytają w tej książce.”
Robert Dunbar The Irish Times
***
Edit 08.10
Nagrody otrzymują
Agnieszka Kaniuk
MarekN
Proszę o kontakt w ciągu trzech dni od ukazania się wyników na maila podanego w pełnym regulaminie w celu ustalenia szczegółów wysyłki.
Moim zdaniem nic na tym świecie nie powinno być zakazane, gdyż w żadnym stopniu nie powinno się ograniczać woli działania człowieka. Zresztą najlepiej smakuję właśnie “owoc zakazany”. Dlaczego więc istnieją wszelkiego rodzaju zakazy? Wiadomo – dla bezpieczeństwa. Mają one nas przed wieloma sytuacjami uchronić, często byśmy sami sobie krzywdy nie zrobili, lub też byśmy komuś innemu nie mogli się, delikatnie mówiąc naprzykrzać. Co można w takim razie zaproponować zamiast zakazów, tak by móc zachować ten potrzebny w współistnieniu ludzi hamulec bezpieczeństwa? Świadomość i odpowiedzialność z tego co czynimy w swoim życiu. A czy taki plan jest możliwy do zrealizowania? Tak, bo skoro większość ma świadomość, by nie jeździć samochodem “po pijaku” dla swojego bezpieczeństwa, a nie z myślą, że grozi to mandatem,to chyba chyba można by było poruszyć naszą poczucie odpowiedzialności również w innych dziedzinach.
Zgłaszam się.
Zapoznałam się z regulaminem konkursów bloga “Zapatrzona w książki i akceptuję jego warunki.
Odpowiedz na pytanie konkursowe.
Według mnie bezwzględnie powinno być zakazane dyskryminowanie i brak tolerancji względem drugiego człowieka. Niestety, nasze społeczeństwo bardzo łatwo szufladkuje i przekreśla wszelkiego rodzaju „odmienności od normy” przyklejając etykietkę gorszy. A przecież inny, nie znaczy gorszy. Takie spostrzeżenie opieram na własnym przykładzie, jako osoby niepełnosprawnej. Niejednokrotnie przekonałam się, że niepełnosprawność zamknęła mi wiele drzwi do rozwoju, pracy, pełni życia, tylko ze względu na brak empatii i zrozumienie ze strony osób zdrowych. A przecież osoba niepełnosprawna może naprawdę dużo zdziałać dla dobra społeczeństwa. Wystarczy tylko dać nam szansę.
Ja napiszę krótko.Moim zdaniem zakazane powinno być kłamstwo. Tyle ludzi nie zostałoby zranionych,życie i stosunki międzyludzkie byłyby o wiele przyjemniejsze,nie zawodzilibyśmy się na najbliższych,wiele serc nie zostało by złamanych 😔😔
W idealnym świecie zakazane byłoby popełnienie jakiegokolwiek przestępstwa, nawet myślenie o nim. Marzy mi się świat jak z raportu mniejszości.
Bardzo dziękuję za wyróżnienie mojej odpowiedzi. Już wysyłam maila. 😊