„Zastanawiam się, czy małe potrzeby i
wymagania wobec życia sprawiają, że jesteśmy bardziej szczęśliwi? Czy nadmierna
wrażliwość i także oczekiwania przeszkadzają nam w byciu szczęśliwym (…).”
wymagania wobec życia sprawiają, że jesteśmy bardziej szczęśliwi? Czy nadmierna
wrażliwość i także oczekiwania przeszkadzają nam w byciu szczęśliwym (…).”
Prostytucja
w dalszym ciągu jest dość kontrowersyjnym tematem, można by nawet rzec – tabu.
Jest się świadomym istnienia tego „zawodu”, ale z reguły nie mówi się o tym. Ostatnimi
czasy coraz częściej słyszy się męskich prostytutkach, które mają zaspokoić
zdesperowane kobiety, pragnące odmiany, tego czego nie dostają od swoich mężów.
w dalszym ciągu jest dość kontrowersyjnym tematem, można by nawet rzec – tabu.
Jest się świadomym istnienia tego „zawodu”, ale z reguły nie mówi się o tym. Ostatnimi
czasy coraz częściej słyszy się męskich prostytutkach, które mają zaspokoić
zdesperowane kobiety, pragnące odmiany, tego czego nie dostają od swoich mężów.
Adam
jest męską prostytutką, co wieczór spotyka się z jakąś kobietą by ją zaspokoić
i dać chwile szczęścia. Kobiety te najczęściej zdradzają mężów, bo podobno nie
potrafią ich zrozumieć i zaspokoić pragnień. Spotyka przeróżne kobiety, jedne
pragną ostrego i wyuzdanego seksu, czasem nawet gwałtu, a drugie pragną
czułości, zapewnienia, że nadal są piękne. On im to daje, słucha co mają do
powiedzenia i wykonuje co musi. Kobieta dla niego jest podobno jak otwarta księga.
jest męską prostytutką, co wieczór spotyka się z jakąś kobietą by ją zaspokoić
i dać chwile szczęścia. Kobiety te najczęściej zdradzają mężów, bo podobno nie
potrafią ich zrozumieć i zaspokoić pragnień. Spotyka przeróżne kobiety, jedne
pragną ostrego i wyuzdanego seksu, czasem nawet gwałtu, a drugie pragną
czułości, zapewnienia, że nadal są piękne. On im to daje, słucha co mają do
powiedzenia i wykonuje co musi. Kobieta dla niego jest podobno jak otwarta księga.
Do
jej przeczytania podchodziłam kilka razy i za każdym razem po kilku stronach
odkładałam ją pokonana. Od początku wzbudziła we mnie negatywne uczucia i
trwało to do samego końca. Bardzo starałam się znaleźć jakieś jej pozytywne
strony, ale z marnym skutkiem.
jej przeczytania podchodziłam kilka razy i za każdym razem po kilku stronach
odkładałam ją pokonana. Od początku wzbudziła we mnie negatywne uczucia i
trwało to do samego końca. Bardzo starałam się znaleźć jakieś jej pozytywne
strony, ale z marnym skutkiem.
Książka
pozbawiona jest fabuły, a to co początkowo mogłoby intrygować staje się
monotonne i nudne. Postać Adama mnie irytowała. Według tego co pisze każda
kobieta jest taka sama i wystarczy tylko trochę nią pomanipulować, pomacać i
już jest szczęśliwa i zaspokojona. Opisuje każde spotkanie i ze szczegółami
każdy stosunek. Wydawał mi się, że to takie chwalipięctwo. Nie jestem przesadnie
religijna, ale każda kolejna strona wywoływała zniesmaczenie i niedowierzanie.
pozbawiona jest fabuły, a to co początkowo mogłoby intrygować staje się
monotonne i nudne. Postać Adama mnie irytowała. Według tego co pisze każda
kobieta jest taka sama i wystarczy tylko trochę nią pomanipulować, pomacać i
już jest szczęśliwa i zaspokojona. Opisuje każde spotkanie i ze szczegółami
każdy stosunek. Wydawał mi się, że to takie chwalipięctwo. Nie jestem przesadnie
religijna, ale każda kolejna strona wywoływała zniesmaczenie i niedowierzanie.
Nie
przekonała mnie ta książka, nie mam po jej przeczytaniu żadnych refleksji.
Wynudziłam się śmiertelnie i tyle. Nie rozumiem kobiet, które zdradzają. Jeśli
nie są szczęśliwe po diabła tkwią w związkach, które je unieszczęśliwiają?
Przyzwyczajenie do luksusu, dostęp do pieniędzy i dostatnie życie jest warte
męczenia się? Czasem wystarczyła by szczera rozmowa lub własna interwencja, a
wszystko mogłoby się zmienić. Mówi się, że żadna praca nie hańbi i w sumie jest
to prawda. Jeśli Adam by tego nie robił to ktoś inny się tym zajmie. I tak nie
jest jedynym w tej profesji. Łatwe pieniądze i świadomość, że jest potrzebny
kobietą sprawiają mu satysfakcje. Niby chce to porzucić, ale nie bardzo się
stara.
przekonała mnie ta książka, nie mam po jej przeczytaniu żadnych refleksji.
Wynudziłam się śmiertelnie i tyle. Nie rozumiem kobiet, które zdradzają. Jeśli
nie są szczęśliwe po diabła tkwią w związkach, które je unieszczęśliwiają?
Przyzwyczajenie do luksusu, dostęp do pieniędzy i dostatnie życie jest warte
męczenia się? Czasem wystarczyła by szczera rozmowa lub własna interwencja, a
wszystko mogłoby się zmienić. Mówi się, że żadna praca nie hańbi i w sumie jest
to prawda. Jeśli Adam by tego nie robił to ktoś inny się tym zajmie. I tak nie
jest jedynym w tej profesji. Łatwe pieniądze i świadomość, że jest potrzebny
kobietą sprawiają mu satysfakcje. Niby chce to porzucić, ale nie bardzo się
stara.
Cała
książka wydaje się sztuczna i naciągana. Pisana fajnym językiem, ale to zdecydowanie
za mało. Miałam odczucie, że Adam jest znawcą kobiecych potrzeb, a on jest
zawsze gotowy do akcji. Wyszło takie masło maślane bez ładu i składu o niczym. Nawet
nie czułam ekscytacji czytając „te” sceny. Nie bardzo rozumiem jej fenomen, ale
nie od dziś wiadomo, że są gusta i gusta. Nie wszystkim musi się podobać to
samo.
książka wydaje się sztuczna i naciągana. Pisana fajnym językiem, ale to zdecydowanie
za mało. Miałam odczucie, że Adam jest znawcą kobiecych potrzeb, a on jest
zawsze gotowy do akcji. Wyszło takie masło maślane bez ładu i składu o niczym. Nawet
nie czułam ekscytacji czytając „te” sceny. Nie bardzo rozumiem jej fenomen, ale
nie od dziś wiadomo, że są gusta i gusta. Nie wszystkim musi się podobać to
samo.
„Facet
na telefon” to książka, która może wzbudzać różne uczucia lub w ogóle
żadnych. Mnie nie porwała nawet
odrobinkę i szczerze mówiąc była to książka którą czytałam najdłużej. Jedynie
co mi się podobało to język i styl jakim A.J. Gabryel się posługuje. Nie
polecam.
na telefon” to książka, która może wzbudzać różne uczucia lub w ogóle
żadnych. Mnie nie porwała nawet
odrobinkę i szczerze mówiąc była to książka którą czytałam najdłużej. Jedynie
co mi się podobało to język i styl jakim A.J. Gabryel się posługuje. Nie
polecam.
*82
Autor: A.J. Gabryel
Tytuł: Facet na
telefon
telefon
Wydawnictwo: Wielka litera
Rok wydania: lipiec 2012
Liczba
stron: 336
Tak tylko zobaczyłam ją w księgarni miałam na nią ochotę. Twoja recenzja nieco ostudziła mój zapał, ale w końcu pewnie i tak się za nią zabiorę 😉
Zupełnie nie mam ochoty na tę książkę. Szybciej by mnie zniesmaczyła niż zaciekawiła.
Mnie również się nie podobała. Takie tematy nie dla mnie. A poza tym. Nie podobał mi się język autora i w ogóle.
Pozdrawiam 🙂
Przyszło mi do głowy, że skoro "Pięćdziesiąt twarzy Greya" zostało wydane w 2011 (premiera światowa), to może ta pozycja jest 'męską' odpowiedzią. Nie zachęcasz do czytania, choć generalnie pomysł ciekawy. Wydawałoby się, że będzie to dramat dotykający ciemnych stron zawodu, które na co dzień polega na uszczęśliwianiu zgorzkniałych, smutnych kobiet. Jeśli tego nie ma, a są tylko oschłe opisy kolejnych nocy, to ja podziękuję. A co do samej zdrady, to też jej nie popieram, choć jestem skłonna zrozumieć kobiety, które mimo wszystko tkwią przy mężach. Dzięki za recenzję, na razie sobie odpuszczę "Faceta na telefon"
Też na to liczyłam, ale się przeliczyłam niestety.
Co do kobiet tkwiących przy mężach bez miłości. Cały czas uważam, że lepiej odejść niż się męczyć. Życie jest za krótkie żeby je marnować.
Chyba nie jestem przekonana – nasunęła mi się myśl "jak to facet" jeśli chodzi o traktowanie kobiet. Nie, chyba odpuszczę.
Dokładnie! To samo i się nasuwało na myśl.
Widzę, że nie warto czytać tej książki. Nie będę tracić na nią czasu 🙂
Niby tematyka fajna, mocna, ale Twoja recenzja zupełnie mnie zniechęciła do tej książki. Pozdrawiam 🙂
Mi akurat język i styl autora kompletnie nie podszedł. Sam temat mnie zainteresował, zabrakło mi jednak psychologicznego podejścia, głębszej analizy zachowań. Bo przecież zarówno Gabryel, jak i jego klientki można by rozebrać na czynniki pierwsze i stworzyć portrety psychologiczne zapadające w pamięć. Odkryć drugie dno biznesu.
Mi też właśnie zabrakło tej analizy zachowań. Z tego mogło by być coś na prawdę interesującego w co można by było się wgłębić. A tak, cóż… Wyszło co wyszło.
A temat wydawał się taki interesujący! Ale w takim razie Bujaczku, jedno musimy autorowi przyznać: niezwykły talent. Z pewnością trzeba go mieć, żeby zmarnować taki potencjał tematu.
Może zabrzmi to wrednie, ale masz racje. Tak jak pisała Justyna powyżej można było zrobić z tego ciekawą książkę o psychice tych kobiet i samego Adama.