Przyznam, że początkowo sceptycznie podchodziłam do tej książki. Myślałam, że to będzie kolejna pozycja opowiadająca tylko o terrorze. Jednak jak bardzo moja opinia była mylna, przekonałam się bardzo szybko. Książka, owszem mówi o terrorze, ale i opisuje, co czuje człowiek po stracie najbliższych. Opisuje ofiary terroru.
Młoda matka traci męża i 4-letniego synka na stadionie Arsenalu podczas zamachu terrorystycznego. Po jakimś czasie od zamachu bierze długopis, kartkę i zaczyna pisać… Pisze list do Osamy bin Ladena. Prosi, a można i powiedzieć, że błaga, by przestał, by przerwał to okrucieństwo. Nie mówi tego w prost tylko między wierszami opisującymi jej życie po utracie najbliższych.
Wiecie, jak to jest strącić męża i dziecko w taki sposób? Ba w ogóle strącić w ciągu jednej chwili. Bo ja nie i szczerze mówiąc, nie chce tego wiedzieć. Mogę jedynie się domyśleć, jak pusty człowiek się czuje po utracie tego, co dla niego najważniejsze. Jak musi nauczyć się żyć na nowo w otoczeniu, które w każdej chwili przypomina o synku. Gdy każdy patrzy tylko na siebie. Co czuje, gdy nagle dowiaduje się, że władza wiedziała o zamachu i nic nie zrobiła… No bo co jest warte życie tysiąca osób prawda? Przecież to tylko nędzne istoty…
Młoda kobieta poprzez łzy radości lub smutku, rozpaczy, a może i szaleństwa (bo czy nie można oszaleć w takiej sytuacji?) opisuje to wszystko Osamie…
Książka porusza i daje do myślenia…
Autor: Drogi Osamo
Tytuł: Chris Cleave
Wydawnictwo: G+J
Wydanie: I
Data wydania: 2006
Kategoria: Obyczajowa
ISBN: 9788392328841
Liczba stron: 281
Tytuł: Chris Cleave
Wydawnictwo: G+J
Wydanie: I
Data wydania: 2006
Kategoria: Obyczajowa
ISBN: 9788392328841
Liczba stron: 281
Ocena
Podsumowanie
Młoda kobieta poprzez łzy radości lub smutku, rozpaczy, a może i szaleństwa (bo czy nie można oszaleć w takiej sytuacji?) opisuje to wszystko Osamie… Książka porusza i daje do myślenia...
Tags: 9/10 Chris Cleave G+J książki obyczajowa
3 komentarze
Zdecydowanie książka dla mnie. Że też jeszcze nie wpadłam na jej trop. Trzeba to nadrobić. Problemu terroryzmu w takim ujęciu w literaturze jeszcze nie widziałam…Ależ mi smaka narobiłaś, no!:)
Gdzieś już czytałam o tej książce.
Przy najbliższej okazji napewno do niej zajrzę.
zaczęłam oglądać film, ale jakoś przerwałam… to może najpierw przeczytam książkę, a potem spróbuję wrócić do filmu…